Namibië 2, 20 januari 2018 in Swakopmund.

Op de laatste dag van het jaar nog het neopreen tussen de bak en cabine vernieuwd want dit was helemaal gaar en gescheurd. Oliebollen gebakken en verder was het hier een saaie bedoening. De nieuwe beheerders hadden de slag nog niet te pakken.... Op 1 januari zeggen we daaag Oppi Koppi en gaan naar Etosha National Park  We komen binnen via de Galton gate en rijden langs Renostervlei , Jakalwater en Okawao wat natuurlijke of kunstmatig aangelegde plassen zijn waar de dieren in het droge seizoen komen drinken. Er was al een paar dagen wat regen gevallen dus we waren heel benieuwd wat we nog tegen zouden komen. Hier en daar hadden de boompjes al nieuw fris groen blad. Het is geweldig wat we allemaal zien.

Grote kuddes steppezebra’s, struisvogels, oryx, rood hartebeest , blauw wildebeest, 7 giraffen, springbokken, dik-dik, witte neushoorn, ganzen, zilverreiger, duiven en een jakhals die de duiven vangt en crouned lapwing. 

In Olifantsrus, kamp waar we overnachten zien we nog black smith lapwing, cape kraai, northern black korhaan, jakhals, witte neushoorn, spotted hyena, bruine hyena en een uiltje.

De volgende dag gaan we verder naar het Okaukuejo kamp. Zien weer heel veel springbokken, zebra’s en oryx maar ook roofvogels, grey duiker, stokstaartje, namaqua duif, namaqua  sandgoose,  kori bustard, 8 giraffen en wel 1 olifant.

In sommige bomen zien we gigantische nesten in hangen en er vliegen wat kleine vogels rond. De weg was vandaag gelijk een wasbord  waar we met een gangetje van 15/20 km per uur overheen denderden.... s’avonds komt er nog een neushoorn en 3 giraffen drinken bij de waterput. De boom bij de put zit vol koereigers en een zilverreiger. We hebben vanmiddag net de kudde olifanten gemist die ook kwamen drinken. 

Het volgende kamp heet Halali en onderweg daar naar toe zien we ook andere beesten, secretary bird, kari bustard, impala’s, kudu’s, giraffen, roofvogels,  kraanvogel en een flamingo en 5 leeuwen.

We gaan ook even naar het uitzichtpunt over de kale vlakte van de Etosha Pan. Halali is weer een leuk kamp en hier treffen we Eric en Elly  en Jan-Paul en Marjolein weer waar we gezellig mee borrelen en eten. Eten hier in het restaurant was heel goed. Vanuit Halali  gaan we nog een stukje rijden van de Rhino-drive maar die is al zo dicht begroeid dat we geen wild zien alleen wat vogeltjes. Er zijn wel olifantensporen maar daar blijft het bij. Via de water drinkplaatsen Goas, en Noriams, Springfontein en Batia  gaan we naar het kamp Namutoni waar we om 11 uur bij de uitgang moeten zijn. We rijden nog langs een open veld  en een stuk park met kleinere struiken waar we toch nog wat zebra’s, oryx, impala’s, kudu’s, dik-dik’s, en het wildebeest.

De vegetatie is door het hele park erg gevarieerd. Van bijna kale stukken naar dichte begroeiing en alles er tussen in. We zijn mooi op tijd bij de gate maar we moeten nog een dag bijbetalen wat we bij de uitgang konden doen.......niet dus 12 km terug naar Namutoni camp daar moeten we betalen. Maar we krijgen op onze 2^e rit naar de uitgang een bonus ... nog even 6 giraffen wandelen langs de kant van de weg. Bij de uitgang is ook de veterinaire check op rauw vlees wat daar de grens niet over mag. Buiten het hek rennen de wrattenzwijntjes  heen en weer. 

 Het is nog ongeveer 100 km naar Tsumeb over een prachtige maar saaie asfaltweg. Iedereen rijdt hier zo snel mogelijk. Het is een Tweebaansweg waar je 120 km per uur mag rijden...... We kunnen kamperen bij het Kupfer Quelle Resort met een prachtig zwembad. Eerst nog wat inkopen doen in de stad.  De stad ziet er leuk uit, alles is al wat groen hier. Bij shoprite parkeren we en wie komen daar aan jawel de Amsterdammertjes...... We worden gebombardeerd tot Pad-Vark of te wel wegpiraat of kilometervreter met de groeten van.....hahaha. We relaxen een paar dagen in Tsumeb, het is er aangenaam vertoeven. Winkel met verse broodjes naast de deur, zwembad voor de deur en maar een paar kleine klusjes te doen.

 We brengen nog een bezoek aan het kopermuseum waar ook edelstenen tentoongesteld staan.

 Vanuit Tsumeb gaan we via Tsinsabis naar Grootfontein. Hier zijn vooral grote landerijen en boerderijen omringd door hekwerken.  De boeren hebben hier moderne agrarische werktuigen om het land te bewerken en te bevloeien. Het Peace Garden Lodge/Camp bij Grootfontein heeft verder geen gasten en is een beetje in verval maar ze hebben wel kuddu’s, dik-diks, oryx en giraffen voor de deur. 

                                                                                                                          Voor we doorgaan naar het Waterberg Plateau brengen we een bezoek aan de grootste meteoriet op aarde. De Hoba meteoriet is een ijzer-meteoriet met een gewicht van +/- 60 ton. Hij is 2.95 meter bij 2.84 meter en de dikte varieert van 122 tot 75 cm.

De rit naar het Waterberg Wildernis Camp is leuk en gaat door en langs boerenbedrijven. De volgende dag maken we een wandeltocht “de Montain trail” in het Waterberg Plateau NP. Het is aardig klimmen en klauteren maar we worden beloond met een mooi uitzicht over de Kalahari vlakte.

Er is nog een oorlogskerkhof met Duitse en Herero gesneuvelden van de slag bij Waterberg in 1904. De Herero graven liggen naast het opgeknapte kerkhof omdat men die graven met rust moest laten. 

We gaan verder naar de stad Okahandja  via de B1. Op dit stuk weg zien we heel veel wrattenzwijntjes langs de kant van de weg en aan beide kanten van de weg weer de hekwerken van grote boeren. We overnachten bij de Von Bach dam resort. Er staat nog genoeg water in het reservoir en je kunt er vissen en kano’s huren. Maar ook hier staan we alleen en alles ziet er wat verwaarloosd uit hoewel het een mooie plek is. In Okahandja bekijken we de craftmarket, heel veel houtsnijwerk en soms ook echt mooie stukken maar die zijn te groot om mee te nemen.

Veetransport, 100 koeien naar Johannesburg, Zuid Afrika

Verder maar naar Windhoek waar we op het industrieterrein eerst naar een bandenfirma gaan want er moeten nog 2 banden goed gerepareerd worden. De trent tyre doet dit zelf niet maar brengt ons naar de fabriek waar ze wel kunnen repareren. Dus daar de band van het dak gehaald en de band achter op de truck naar beneden laten glijden en de heren bekijken of ze er nog wat van kunnen maken en zijn gelijk zeer positief. Gelukkig maar anders moeten we ook nog nieuwe banden zien te versieren en die kunnen we pas in Zuid-Afrika krijgen. We weten ondertussen al dat we in Namibië geen 2^e hands banden in kunnen voeren.  Ook bij 4x4 cantrum gekeken naar een luifel want het is toch wel erg heet zonder een schaduwplekje. Ja of je moet onder de truck gaan liggen maar dat is ook niet echt aangenaam ;-)). Dan eerst maar eens naar de Urban Camp site, mooie campsite en druk maar er is nog wel een plaatsje voor ons.

En tot onze verrassing zien we Peter en Fanny daar staan. Gezellig en weer heel wat afgepraat over alle dieren die in dit land te zien zijn en waar. De volgende dagen hebben we een DHL firma opgezocht en onze oude carnetten opgestuurd naar Duitsland. Boekhandels en camping speciaal winkels bezocht, wat rond getoerd op de motor en het Continentel Cafe van Anna en Sebastiaan opgezocht. Leuk Cafe en Lunchroom in het centrum van de stad. De ventilator van de koelkast heeft het begeven dus daar een nieuwe in. Verder zien we Peter en Gonda uit Zwitserland weer en ontmoeten we Mantoco, (Tonnie en Connie) waar veel over gelezen is, gaan op bezoek bij Wilbert en Marianne die nog bij de garage staan en wachten op hun nieuwe motor voor de truck en ontmoeten daar Mark die ook onderweg is met een truck en ook naar Urban camp gaat. Zondags hebben we een heerlijke lunch bij Sebastiaan en Anna en relaxen we wat. Maandags moest er weer gewerkt worden.....de banden waren gerepareerd en konden weer gemonteerd worden. Ook nog wat banden van de ene naar de andere kant van de truck verhuisd zodat we weer wat in evenwicht zijn. Nog een paar kapotte accu’s bij de schroot handel ingeleverd en de bestelde luifel opgehaald. Dat was wel weer genoeg voor vandaag en gaan terug naar Urbancamp.  Zodra we daar aankomen zien we Eric en Elly daar lopen die net naar hun tent gebracht worden. Wat leuk dat we hun nog weer tegenkomen. De volgende dag komen ze ontbijten en helpen bij het ophangen van de luifel.

Als dit klaar is gaan we nog even met hun de stad in en dan ook afscheid van hun genomen.  s’ Avonds afscheidsdiner met Sebastiaan, het eten in restaurant van Urban is lekker. Het is echt een komen en gaan hier op Urban-camp. 

En voor ons wordt het ook weer hoog tijd om morgen verder te gaan. Mark brengt nog een keer broodjes en dan gaan we op weg naar Namib- Naukluft NP. We rijden via de Boshua Pas en de gravelweg is goed te rijden en zien afwisselend groene struiken waar het al wat heeft geregend een paar kokerbomen en kale struiken.

Ook hier zijn zebra’s, oryx, struisvogels en 2 groepen apen. Bij de Rock Arch (boog)  houden we halt voor de nacht en hebben een prachtig uitzicht op de omgeving. De rit gaat verder door een aparte rots en steen landschap, langs bloedkoppie en dan komen we weer op de doorgaande route. Maar wel weer een groep oryx en struisvogels gezien. Een gedeelte van het park wordt gebruikt om uranium te winnen.

De weg naar de mijnen is dan ook al van asfalt waarlangs de pijpleidingen lopen. Maar ja er moet ook geld in het laadje komen van de regering.... In Swakopmund aangekomen rijden we eerst een rondje op het industrie terrein om een garage te zoeken die de truck kan doorsmeren. Hier een afspraak voor de volgende dag gemaakt. Vervolgens naar de Tiger Reef camping gegaan.

Mooi plekje vlakbij de kust en in het restaurant kun je de zon zien onder gaan als deze te zien is tenminste. De temperaturen zijn hier een stuk lager, met 20 -22 graden is het aan de frisse kant ;-)) en men heeft hier wat last van bewolking. In de stad een kapper gevonden waar ik morgen ook terecht kan. Dan is dat allemaal voor het weekend weer geregeld. De winkels zijn hier zaterdag morgen nog open en daarna hebben ze hier echt een heel vrij weekend en op het industrie terrein is niets open. Zaterdag was de gasfles leeg en die kon misschien gevuld worden maar er is niets open.  Nog even aan de riviermonding gekeken om te kijken of we de Damara stern  ook konden zien maar zelfs voor hun was het weekend......Een stadswandeling en   morgen nog wat relaxen en dan toeren we maandag 22 januari naar Walvis Bay.