Tanzania, 20 januari 2020.

Na een laatste nacht aan de rivier Luanga gaan we op weg naar Malawi waar we om +/- 10 uur bij de grens aankomen. Hier eerst geld gewisseld voor de goede koers omdat je hier de zogenaamde carbontax in kwacha’s moet betalen, de visa en roadtax in $. Eerst worden we aangeslagen als commerciële truck maar werd na ruggespraak met de chef toch het tarief voor campingcar. Alles gaat correct verder maar traag. Het is half één als we dan Malawi binnen rijden en koers zetten naar Lilongwe de hoofdstad van dit land. Ook hier veel politiecontroles maar we kunnen steeds doorrijden. Het regent ook weer eens pijpestelen. Aan het begin van de stad is een nieuwe mall gekomen met daarin een shoprite en foodlovers supermarkten. Hier kunnen we de voorraden weer aanvullen. We rijden door de stad naar de camping maar het verkeer is behoorlijk vastgelopen. De stroom is uitgevallen door het onweer en regen en de stoplichten werken niet meer. De verkeerspolitie probeert  het verkeer weer wat in gang te krijgen en we vorderen langzaam maar zeker. Bij Mabuya Camp kunnen we goed staan.

In Lilongwe bekijken we de grote markt waar van alles te koop wordt aangeboden. Het zijn kleine houten hokjes en in de hoofdstraat staat tussen de rijen winkeltjes een lange rij verkopers die allemaal wat in de aanbieding hebben. Er is een afdeling waar ze van de afgedankte of kapotte kleding van alles maken en er staat een lange rij trapnaaimachines waar druk gewerkt wordt. Verder is er nog een wasstraat, strijkafdeling en een groente markt. De markt ligt aan weerszijden van de rivier Lilongwe. Over de rivier zijn op verschillende plaatsen houten bruggen gebouwd. Dit zijn prive bruggen en er moet 50 kwacha betaald worden als je daar gebruik van maakt.

Nog even langs de spar, de bank en de souvenirshops en wandelen dan terug naar de camping. s’Avonds hebben we veel regen, het loopt als een rivier over het pad van de camping. Peter en Hulda zijn ook gearriveerd en samen gaan we eerst richting het zuiden, naar de Dezda Potterie en camp. De weg loopt door de heuvels met bergen in de verte en alles is groen, de tuintjes liggen er mooi bij en er is bijna geen zwerfafval.  De kleine huisjes zijn van steen. De weg zelf (M1) is druk met vrachtwagens, bussen, fietsers, brommers en wandelaars. Er zijn maar weinig personenwagens. De fietsen en brommers hebben vaak grote ladingen op de bagagedrager.

Houtskool, houten planken en dan ook nog overdwars, varkens, geiten en grote manden met mango’s of groente voor de markt.  In de potterie krijgen we een rondleiding langs het hele proces, van het malen van steen en klei tot aan de afwerking met verf en lak. Ze maken mooie spullen.

 Vanaf de camping hebben we een mooi uitzicht op de bergen in de verte met de donkere luchten en weerlicht. De regen valt dit keer in de bergen.  De volgende dag gaan we richting de stad Blantyre via een mooie route door de bergen naar de M5. Mooi groen en onderweg zijn er verschillende stalletjes waar  ze zelfgemaakte auto’s, fietsen en brommers van hout aanbieden. De stad is niet zo bijzonder en we gaan door naar het Majete NP. De weg loopt ook weer door de bergen het is ook een mooie route en niet heel veel verkeer. Zodra je hier de stad uit bent is het weer rustig op de weg. In dit land zijn in de dorpen en steden veel meer activiteiten langs de kant van de weg. Naast de mini supermarktjes zijn er de slagers, groentemarktjes, fietsmakers, timmermannen en wordt heel veel 2^ehands kleding aangeboden. In het park zien we een paar impala’s, waterbokken, en een zwijntje op de camping. In de rivier zijn nijlpaarden.

Op de camping is het druk met vogels, groene hop, bleu waxbill, specht, starling. De greenwinged pytillia en de black cuckoo shrike zijn nieuw voor ons. In de avond drive zien we ook elanden, kudu’s, 1 olifant en 1 nyala. Jammer dat je in dit park geen rondje kunt rijden, je moet steeds heen en weer terug.  Ondertussen heeft de koelkast het toch opgegeven. De engelkoelkast wordt nu vriezer en in Blantyre/Limbe kopen we een nieuw koelkastje. De tocht gaat verder naar Mulanje Forest reserve.

We rijden langs grote theeplantages en de weg is goed en arriveren bij de CCAP mission camp waar we een paar nachten staan en kijken uit op de hoogste piek Sapitwa van het Mulanje Massif. Het is een granieten plateau met verschillende pieken.  De hoogste piek is 3002 meter en wordt omringd door een aantal lagere pieken. Hier worden we gelijk belaagd door allerlei mannen die of gids zijn of wandelstokken verkopen en kinderen die alleen “ give me money” kunnen zeggen. Maar eerst de  oude koelkast er uit en de nieuwe er in. Een paar latjes over de koelkast geschroefd zodat hij niet kan verschuiven...... maar helaas er is een gaatje in het gaspijpje geboord en de koelkast koelt niet meer L.

We moeten terug naar Blantyre voor een nieuwe......we rijden via een andere route terug en kopen nog een koelkast en vervolgen de weg naar het Zomba plateau waar we op de Trout-farm overnachten.

Het is een mooie omgeving en koel. Hier maken we een wandeling van 4 uur over het plateau onder leiding van een gids samen met Peter en Hulda. We toeren verder naar het noorden. Er zijn veel fietsers en wandelaars op de weg.

Een houten brug die te licht is weerhoud ons ervan om bij Eco Shine Lodge te komen en noodgedwongen toeren we nog maar een stukje verder. Na een marktbezoek eindigen we bij KingFischer Inn aan het Malawi meer. Een prachtige plek. Na een paar dagen gaan we verder naar Cape Mclear. Onderweg worden er hoedjes, mandjes en vloerkleden van riet/vlas aangeboden. We willen naar Chembe waar Eagle’s Nest camp aan het strand ligt. De weg loopt door de bergen dwars door een natuurpark. Voor en na het park is het een dirtroad en we kunnen maar net tussen de hutjes doorrijden in het dorp Chembe. Via het strand kunnen we op de camping komen en blijven bijna in het zand hangen. Als alles weer staat gaan we de geulen die de truck gemaakt heeft maar even weer wat dichtgooien. En de regen doet de rest.  Peter en Hulda en Alex en Carlotte zijn al gearriveerd en s’avonds trakteerd Peter op een lekkere Kaas-raclette.

De reis gaat verder richting het noorden naar Sengabeach. Langs de kant van de weg staan weer rieten matten en ook stoelen te koop. Iedere dag hebben we nu bijna wel een regenbui. In deze streek zien we verbouw van mais, tabak en er zijn rijstveldjes. Bij Salima slaan we af om naar de kust te rijden en hier zien we een koelkast reparateur. En bij de tweede poging lukt het om het gaatje dicht te solderen en kan er weer gas in de koelkast. Nu hebben we er twee die werken.  Dan op naar Cool-runnings Camp waar de toegangsweg ook weer behoorlijk smal is maar het lukt. Een mooie groene plek aan de kust waar we ook weer een aantal dagen blijven. Maken wandelingen over het strand, bekijken het vissersdorp en hun bootjes. Ze vangen bijna alleen maar hele kleine visjes die 3 dagen liggen te drogen en dan worden ze gefrituurd. Er is hier goed water en de was kan weer eens gedaan worden. De diaree en koorts van Arend gaan maar niet over dus maar met een antibiotica kuur gestart. Als het weer wat beter gaat gaan we verder naar Chiteche Inn. We hebben de hele dag regen, de dorpjes staan blank en langs en over de weg stromen rivieren van regenwater. Het is een mooie route langs suikerriet plantages, rijstvelden en door bos. Er zijn heel wat enkelbaans bruggetjes in de weg waarvan 1 van hout........Gelukt. De weg is op sommige stukken smal en nogal rafelig aan de kanten met een diepe geul ernaast. In Chiteche Inn hebben we  het rijk alleen. Dan gaan we verder naar onze laatste overnachtingsplek in Malawi. De weg gaat door de bergen en langs en door een rubberplantage.

Prachtige route op een meestal goede weg. Net voor de stad Mzuzu hebben we nog een bekeuring te pakken in verband met “speeding”, kwamen 10 km te snel van de berg af.........De politie hebben een paar laserguns of iets dergelijks gekregen en maken er goed gebruik van. Na betaling van 30.000 kwacha’s (12 € ) kunnen we verder rijden. In de stad nog de laatste inkopen gedaan bij Shoprite. Dan verder door de bergen en een laatste afdaling naar het Malawi meer.  Net in een bocht liggen er nogal wat rotsen op de weg en tegelijk komt een truck van de andere kant en komt stil te staan en komt niet weer op gang. We beginnen alvast wat rotsen op te ruimen voor het geval dat de truck blijft staan. Achter de truck staat een ongeduldige meneer in een personenwagen en als we voorstellen dat hij ook even helpt om de weg vrij te krijgen zegt hij dat hij dat niet van plan is, waarom zou hij, en dat we maar een briefje naar de regering moeten sturen.........Het blijkt dat de truck niet genoeg diesel meer in de tank heeft en pompt wat over vanuit z’n andere tank en hierna vervolgt hij z’n weg en wij ook. De personenwagen heeft zich langs de truck gewurmd.

Nog een laatste stukje en we arriveren in Chitimba Camp waar de Nederlanders Ed en Carmen de skepter zwaaien. Peter en Hulda zijn hier ook met Alex en Carlotte.  Het is Oude jaarsdag en zowaar we halen het einde ook nog in gezelschap van Ed,Carmen en André.  André is ook een Nederlander die het Floja schooltje en camping heeft overgenomen van de vorige Nederlanders die dat hebben opgezet. Het is voor de kleinere kinderen en ze krijgen er 2 keer per dag eten. Er zijn nu 90 kinderen en ze hebben 4 leslokalen en leraren. We hadden bedacht dat daar de koelkast maar heen moest en hij is er blij mee.  Dan is Happy New Year !!!!!.  We relaxen nog een dag en de volgende dag moet de dakrand gerepareerd worden want we hadden weer eens een te lage en te dikke tak.......er moet geen water in de wanden komen. Nog een laatste gezamelijke maaltijd en dan is het op 4 januari 2020 tijd om richting Tanzania te gaan.

Onderweg de koelkast bij André gebracht en hier even rondgekeken, ziet er mooi uit!   Ook Malawi is een arm land, maar de mensen doen hier meer dan alleen maar landbouw zoals in Zambia. Veel handel langs de kant van de weg en meer winkeltjes. Het land zelf is ook gevarieerder qua landschap. 

Mensen zijn aardig.

Volgende verhaal is Tanzania.