Pretoria, 24 april.

De Malalane golfclub camping die vlakbij een ingang van het Kruger park ligt heeft uitzicht  op de  krokodil rivier waar de hypo’s rondscharrelen, de waterbokken en de vogels komen er drinken. De volgende morgen  26 maart staan we om 6 uur voor de poort van het Krugerpark. We toeren de hele dag wat rond in dit immense park en ondanks dat het wat bewolkt weer is laten de dieren zich zien. Zeer gelukkig zijn we met de 2 luipaarden waarvan 1 prachtig in een boom ligt te luieren. 

Maar ook de neushoorns, leeuwen, buffels en olifanten zijn paraat naast de zebra’s, waterbokken en een paar prachtige grond neushoornvogels. We overnachten in het kamp Berg en Dal waar we mooi aan de buitenkant kunnen parkeren en waar de neushoorns, impala’s, waterbokken en een spotted hyena voorbij paraderen.

Ook de volgende dag laten de dieren zich goed zien. Weer een luipaard en neushoorns, maar nu doen ook de giraffen, wildebeesten en de nyala’s mee. 

 We verlaten het park bij Phabeni Gate en zijn dan zo in Hazyview op de Kiaat campsite.  Een prachtige, goed verzorgde camping op een  Macademia noten plantage.

De motor wordt uit de truck getakeld en we maken een mooie rondrit door de groene omgeving van macademia noten-, advocado- en bananenplantages. Ook is er veel bos/hout bouw hier.  Ook de weg naar Graskop gaat langs bovengenoemde plantages. Het weer is wisselend bewolkt en zonnig. Maar als we  in de buurt van Graskop komen wat toch nog hoger ligt dan Hazyview, komen we in dichte mist/wolken terecht. De panoramacamping ligt net buiten het dorp, ook een leuke camping en heeft een restaurant en een “zwembad” met prachtig uitzicht op de bergen..........als er geen mist is. 

Maar de volgende dag is het weer iets beter en hebben we een beetje zicht op de overkant. We gaan de Panoramaroute op de motor rijden. Als eerste naar Gods Window, eerst nog een stukje klimmen maar  boven aangekomen blijkt dat de Window is gesloten wegens dichte mist.

Af en toe zien we iets verschijnen als de mist dunner wordt maar helemaal verdwijnen is er niet bij. Dan maar verder naar de Berlin watervallen het is  ondertussen mooi zonnig weer geworden., verder naar de Bourkes Potholes en de 3 rondavels.

In 2013 zijn we hier voor de eerste keer geweest en het is nog steeds leuk om te zien. Ze hebben het hier en daar wat opgeknapt. Maar overal staan nog de souvenir stalletjes. Het is nu niet druk met toeristen. De motor krijgt dorst en we halen benzine in Blyderivier. De terugweg gaat over een gravelpad naar Pilgrims Rest waar we lunchen en dan nog een stukje asfalt naar Graskop.

We kunnen nog net even genieten van het zonnetje voordat die achter de bergen verdwijnt. Het wordt dan ook snel fris. Op 1 april gaan we in de herkansing voor Gods Window......100 meter verder is een mooi uitkijkpunt en zowaar we kunnen het dal en de bergen aan de overkant bewonderen. En het is geen 1april grap. Even een praatje maken met de souvenir verkoopster en dan naar de Lisbon waterval. De watervallen hebben hier nog voldoende water, hier is nog niet echt sprake van droogte. Nog wat rondkijken in de soevenirs shops in Graskop en terug naar de camping. De lucht trekt helemaal dicht en we krijgen een heftig onweer met heel veel regen, het gaat de hele nacht door wat de volgende morgen weer dichte mist oplevert. 

Via Pilgrims Rest en Lydenburg rijden we naar de N4 en met de N12 bereiken we de camping Airport en Route bij Johannesburg. Hier zwaaien een echtpaar van in de 80 jaar de scepter en het is weer een mooi stekje. We kunnen met de Uber taxi en de Gauteng trein naar het centrum van de stad, uitstappen bij Rosebank en daar tegenover is de verkoop van de kaartjes voor de Hop On Hop Of bus.  De bus gaat door de meeste wijken van de stad. Mooie dure buurten maar ook stukken verpauperde stad. 

We bekijken Constitution Hill, het Carlton Centre waar je op de bovenste verdieping heel Jo-burg ziet liggen met alle zandbulten rondom van de mijn industrie. Dit is in het oude centrum en je krijgt hier begeleiding naar het gebouw en de lift. Er is veel verval in de stad. Het is een heel vreemde stad, er is genoeg verkeer maar ieder lijkt op een eilandje te leven. Allemaal bang dat er iets gebeurt......Door naar het Apartheidsmuseum wat interessant is. De wijk Braamfontein zag er erg gezellig uit, mensen liepen hier op straat en er waren terrasjes, een beetje “normale omgeving” maar het was te laat om nog uit te stappen omdat we voor donker weer terug wilden zijn op de camping.

De stad is als het hele land min of meer verscheurd.....allemaal bang van elkaar, weinig vertrouwen in de toekomst bij de ouderen. Maar gelukkig ziet de jeugd dit wel anders. Het zal nog een tijd duren maar het komt goed. Hoewel de kleine criminaliteit groeit. Dieven waren een maand geleden ook op de camping geweest, maar ze werden gestoord zodat er niets meegenomen was. Maar het veilige gevoel wat de 80 jarigen nog steeds hadden was toen wel weg. Zo jammer. 

 Dan is het hoog tijd om ons te melden bij Ronald in Pretoria. Het is weer o zo gezellig!!! Maar naast al die gezelligheid moet er ook gewerkt worden. De hele truck moet binnenste buiten worden gekeerd. Alle stof en zand wordt verwijderd. De nieuwe banden er op gezet, hier en daar wat repareren en bijverven.  Maar in de eerste week speelt het weer ons parten, vaak regen zodat we tussen de buien door de zaken moesten regelen. In het weekend hebben we nog een leuk uitstapje naar de Mistique Monkey dierentuin gemaakt.

Behalve apen waren er veel exotische vogelsoorten en veel tijgers, leeuwen en zelfs panters. Prachtige dieren die eigenlijk niet in een kooitje thuis horen.... Ergens halverwege de maand krijgen we een mailtje van Gustaf Pienaar, dat zijn artikel was geplaatst. Wij hebben hem ontmoet in het Camdebo National Park. Hij schrijft collums in de krant Die Burger, dit is zijn hobby. En ditmaal waren wij het onderwerp. Maar heel leuk gedaan. Als we alles zo’n beetje schoon hebben helpen we Ronald met het verwijderen van de dode takken en bomen in de tuin. 

In de afgelopen winter was er veel dood gegaan. De Jacaranda zit ook vol met dode takken maar de meesten zitten te hoog  en moeten vanzelf maar naar beneden vallen. Ondanks dat het nog wel wat heeft geregend  wordt het gras al bruin en de bladeren beginnen te kleuren en vallen hier en daar al af. Het is hier al herfst en voor ons de hoogste tijd om te vertrekken.  We gaan weer genieten van een zomer in Nederland. 

Tot over een half jaar!!!

.