Botswana 16 oktober 2019.
Dag allemaal, het half jaar is weer voorbij en we gaan weer een stukje reizen in Afrika.
24/9 zijn we door Kees en Eelkje naar Schiphol gebracht. Verdrietig omdat we Benji, onze kater, achter moeten laten nu hij ziek is. Hoewel hij na behandeling goed is opgeknapt is het afwachten of het na 4 weken nog zo is. “Fingers crosst” Hij heeft in ieder geval een heel fijn logeeradres bij Monique en Sjouke.
We worden weer opgehaald door Ronald na een goede vlucht. Bij Ronald thuis kun je merken dat het voorjaar wordt, zoveel vogeltjes rond het huis en de Jacaranda begint te bloeien. Ook mama “varkentje” is in blijde verwachting. Hier en daar komt wel wat groen te voorschijn maar het is vooral nog dor en droog zelfs het gras is nog bruin. Er zijn nog wel een paar regenbuitjes nodig hier. Na een paar dagen bijpraten, spullen opruimen, water tanken en boodschappen ophalen gaan we richting Malelane. Op de golfpark camping net voor de poort van het Kruger Park ontmoeten we Mark en Geertje, vrienden uit Nederland die nu ook met hun T-Rex Bremach in Afrika rondtoeren.
Samen gaan we een aantal dagen Kruger Park doen. Bij de eerste rondrit zien we een hyena, olifanten, giraffen, zebra’s, neushoorns, impala’s, apen en een luipaard.
Dan volgt de rit naar Lower Sabie, het is vandaag fris, bewolkt met een regenbuitje. We zien nu ook waterbokken, veel gieren in bomen en op nesten.
Bij de Mpondo dam zitten visarenden op de kale boomtakken in de dam en ze hebben allebei beet en gaan er met een vis vandoor. De truck startte al steeds moeilijker en onderweg horen we nu ook iets rammelen in de motor. Zodra we in het camp zijn gaat Arend daar naar kijken. Er zit een drukmoer van de verstuiver los van 1 cylinder. Als alles weer goed vast zit gaat het starten ook weer prima. Probleem opgelost.
Onderweg naar Skukuzu zien we ook buffels en wildebeesten en het is leeuwendag, eerst zien we drie op de overkant van de drogerivier bedding en een kilometer verder liggen er uiteindelijk 13 stuks van groot naar klein. J). Het is vrij rustig met dieren, en we rijden door een dor en meer open stuk van het park. Enkele boompjes hebben hoog in de toppen wat groene blaadjes voor de giraffen. We drinken nog koffie op de picknickplaats Tsohwane en nemen dan afscheid van elkaar.
In Satara camping is het ook rustig. Alleen de plaatsen langs het hek zijn bezet L... Maar niet getreurd.... wij zitten hoog JDan is het tijd om het park te verlaten. Op onze laatste rit zien we olifanten, impala’s, buffels, wilde beesten en met zo’n 20 giraffen is het giraffendag. Als we even stilstaan om te kijken of we nog een omweg willen maken stopt er een auto en die meneer verteld dat er een paar km verder een cheetah aan de kant van de weg ligt.
De route staat vast en we zijn nog net op tijd want ze gaat na een paar minuten aan de wandel. Wat een geluk. En alsof dat nog niet genoeg was kregen we 200 meter voor de poort van het park nog een toetje van 12 leeuwen waaronder een aantal pups. Zo mooi. Maar dan is het uit met de pret en rijden we via een mooie route, langs heerlijk ruikende citrus boomgaarden naar Dullstrom waar we overnachten. We gaan weer terug naar Ronald, het blijkt dat de huishoud accu’s toch dood zijn. Op zondag brengen we een bezoek aan de Botanische tuin van Pretoria. Ook hier is het grootste gedeelte nog dor en droog. Maar het is goed toeven onder de bomen die al blad hebben en waar de Zuid-Afrikanen gretig gebruik van maken. Nog een ritje door Pretoria waar we de bloei van de mooie Jacaranda bomen bewonderen. Het is een pracht. Bij Ronald komen de varkentjes nog steeds langs om wat te eten. En als de moeder en haar 3 kinderen niet snel genoeg eten krijgen gaan ze tekeer in de bloementuin en gooien potten met struiken om.... Ze worden steeds brutaler. Pa en de broertjes zijn wat beleefder J. In de avond komen er nag-apies voorbij, bushbabys. Als de accu’s gekocht en geinstalleerd zijn nemen we afscheid van Ronald en gaan op weg naar Botswana.
De grensovergang op 8 oktober is weer een makkie. We overnachten in de buurt van de stad Kanya waar we de volgende morgen een simkaart met airtime en data kopen. Dan richting het noorden door een droog en dorre omgeving. Ook hier is er nog niet veel regen gevallen. Na een lange dagrit komen we in het Khama Rhino Sanctuary aan.
Het is een leuk park, op onze gamedrive zien we 4 neushoorns, zebra’s, impala’s, springbokken, steenbokje en zelfs elanden bij een waterplaats in de pan. We gaan weer verder naar Letlhakane waar we op Tuuthebe Camp staan waar ook Mark en Geertje zijn gearriveerd. Wat gezellig! Maar de volgende dag gaat ieder weer zijn eigen weg en we zien wel waar we elkaar weer treffen. Wij gaan naar Lekhuba eiland wat midden in de zoutpannen ligt en alleen in de droge tijd te bereiken is.
Vanaf Mmatskumo is het zand en de bosjes aan weerskanten van het pad komen steeds dichter bij en we ontkomen niet aan het vermeerderen van het aantal krassen dat toch al op de truck zit.........Hoe dichter we bij de pan komen hoe opener de bosjes worden en uiteindelijk rijden we door de pan zelf. Onderweg hebben we niemand gezien. Op het eiland gaat de laatste klant weg en wij kunnen dan mooi op plaats 6 staan met uitzicht over de pan. Het eiland bestaat uit veel stenen, rotsen met Baobab bomen en verder zand en geel gras. Er springt een scrub-hare voor ons weg en er zingen wat vogeltjes. We hebben besloten om niet terug te rijden voor Kukonje eiland maar om naar het noorden naar Nata Lodge te rijden.
We vinden de weg en hopen op een leuke rit door de pan maar daar hebben we alleen maar uitzicht op als we over een hoge zandrug rijden. Verder zijn er hier ook vooral veel bosjes die te dicht langs de kant van de weg staan.......Of wij zijn gewoon te breed! JHier en daar wonen toch ook nog boeren. Het vee scharrelt overal. Een enkele keer zien we hun huisjes. Bij Nata-Lodge vindt Arend Mark bij het zwembad en Geertje op de camping. We hebben een vrije dag om bij het zwembad te luieren en te lezen nadat er een paar klusjes zijn gedaan. In de avond en nacht zien en horen we de bush-baby’s , ook wel nag-apies genoemd. Ze zijn klein, snel en heel behendig en springen meters ver. We gaan samen verder naar Elephant Sands waar de olifanten al op ons staan te wachten.
Ook hier is een water te kort. Er komt een klein straaltje in het betonnen bakje dat er naar toe gepompt wordt, maar de hele poel staat droog. Dus geen water of modderbad voor de olifanten. Het is weer een prachtig gezicht en het is een constant komen en gaan van mannetjes olifanten. In de avond en nacht komen de vrouwen met de kinderen en een enkele bull. Ze hebben af en toe een hoop lawaai. En poseren in alle mogelijke houdingen die wellicht iets betekenen voor de omringende olifanten. De temperaturen lopen in de middag op naar rond de 38-40 graden..... Gelukkig koelt het in de avond en nacht voldoende af om goed te kunnen slapen. De volgende dag gaan wij naar Senyati Camp, onderweg zien we wat giraffen, impala’s en een enkele olifant. De boompjes en struiken zijn hier al wat groener maar het gras is nog dor, en stukken hebben in brand gestaan. Aan het eind van de dag gaan we naar de bunker om het drinken en badderen van de dieren van dichtbij te bekijken. Olifanten poten die op ooghoogte op je toe en dan aan je voorbij lopen....Maar hopen dat ze niet op de betonplaat, het dak van de bunker plaats nemen.
Even later zien we vanaf het dek olifanten van uit alle richtingen naar de waterplassen lopen. Allemaal families met heel veel kleine olifantjes. Dit gaat een paar uur zo door er zijn wel honderd dieren. Een prachtig gezicht. Later in de avond horen we hyena’s en de jackals. Dan is onze laatste overnachting in Botswana in zicht op de Safari Chobe Lodge en camping. Er wordt veel diesel getankt, nog wat voorraad eten gekocht want er wordt geschreven dat er niet veel diesel en voedsel meer is in Zimbabwe waar we morgen naar toe gaan. We zullen het zien! Nog een laatste etentje met Mark en Geertje die al op de camping gearriveerd waren en dan gaat ieder echt z’n eigen weg. Het was heel gezellig.
