Kameroen.

Douala Kameroen, 13 juni 2017 en voorlopig onze laatste standplaats. Vandaag 14/6 vliegen we naar Nederland om vakantie te vieren ;-))) familie en vrienden weer te zien en om alle indrukken te laten bezinken.

Op weg naar de waterval van Ikom op 26 mei 2017. Het is een prachtige groene route maar we kunnen af en toe niet zo veel zien omdat de regen met bakken naar beneden komt. In de plaats Bafousan zien we nog een mooie supermarkt en slaan weer het nodige in.  Verder maar weer door de heuvels die begroeid zijn met mais en koffieplanten. De weg is goed met af en toe een paar gaten. Met de afslag naar de waterval houdt het asfalt op en mogen via een zandpad afdalen richting Ikom. De elektriciteitsdraden in de dorpjes hangen af en toe weer erg laag en moeten omhoog gehouden worden. Hiervoor hebben we onderweg een bamboestok op lengte gemaakt zodat ik niet steeds het dak op hoef. We komen aan het eind van de middag aan en blijven hier overnachten en morgen maar naar de waterval kijken. De vogels zijn hier ook weer aanwezig. We zien de zwarte wever en de common wattle, weer een paar nieuwe soorten. Arend gaat na het eten nog met buurman Belg, en vogelaar, op zoek naar uilen. Ze hebben ze wel gehoord maar helaas niet gezien.  De watervallen zijn mooi om te zien en men heeft er twee routes via trappen aangelegd.  Het is wel oppassen want enkele stukken van het traject ligt vol met steentjes en modder. Onderhoud is hier ook niet het sterkste punt.  Er zijn ook hutjes waar men kan overnachten. Er komen vooral in het weekend gasten. Weer terug naar de hoofdweg en dan op Mount Cameron, we nemen de N16 naar Kumba en dit is een slechte weg vol gaten en modderpoelen.

Maar ook hier scharrelen de brommertjes er rustig door of omheen met meestal meer dan 1 passagier. We vorderen maar langzaam en we blijven overnachten in dorp Etam 2, een klein dorpje waar we bij de school willen overnachten. Het hoofd van de school komt er net aangelopen en die vindt het goed, maar hij moet het wel even aan de chief vertellen en we moeten een kleinigheid meegeven. Het worden 4 blikjes bier..... en voor de leraar wat pennen voor de school. Het duurt zoals gewoonlijk niet zo lang of de kinderen en later ook de volwassen komen langs om het allemaal even te bekijken.

We horen hier van de vrouwen dat er sinds november vorig jaar al geen les meer wordt gegeven. Er is hier wat strijd tussen Engelstaligen en de Franstaligen en het wordt via de school gespeeld op een of andere manier. We zijn er nog niet achter hoe het precies zit.  In de avond krijgt Arend weer koorts.....toch niet weer malaria?? De volgende morgen 28 mei, toch weer wat beter en gaan toch maar op weg naar Buea, wat op 1000 meter hoogte op de flank van de berg ligt.

Tot Kunda is de weg nog zeer slecht en daarna zoeven we over het asfalt door dorpen, rubber, bananen en ananas plantages. Er is hier maar weinig verkeer. Buea is een ruim opgezette stad en we mogen parkeren  naast het Guesthouse van de Presbyterian Church Complex. Er is hier ook een kleine kliniek waar we eerst maar even naar toe gaan.

Arend krijgt advies om paracetamol te slikken en morgen terugkomen voor de malariatest.  En het blijkt geen malaria te zijn maar hij heeft thyfus opgelopen...... Maar weer aan de antibiotica en maar hopen dat het weer snel opknapt.  Later op de dag ontmoeten we Stef en Nafiseh die de berg hebben beklommen. Was mooi geweest maar wel zwaar, ook vanwege de regen. Gezellig wat gekletst. We blijven hier tot 5 juni.

We gaan een paar keer naar de markt en bekijken het monument van het 50 jaar bestaan van de onafhankelijkheid.  Ook hebben we vaak bezoek van diverse vogeltjes.  De wandelingetjes worden steeds langer  waaruit blijkt dat Arend zo langzamerhand weer opknapt.  Na een controle bleek dat er nog steeds thyfus aanwezig was en kreeg er nog voor 10 dagen antibiotica bij. Maar is wel zover opgeknapt dat we weer verder kunnen.  

  De weg naar Limbe is hier en daar wat minder maar over het algemeen is het goed te rijden en is het een mooie route door de theeplantages.  De stad zelf ziet er ook goed uit, ook heel ruim opgezet en er zijn ook nog oude koloniale huizen. We brengen hier een bezoek aan het Limbe Wildlife Centre waar apen opgevangen worden die als huisdier zijn gehouden of wees zijn geworden.

Er zijn gorilla’s, drill apen, chimpansees en nog een kleiner soort apen. Het wordt voornamelijk door vrijwilligers gerund. Van hier uit gaan we naar het Sema Beach Hotel waar ook een mogelijkheid is tot kamperen/parkeren.  We hebben de parkeerplaats bijna voor ons zelf. In de loop van de middag komen er wat zwemgasten maar druk is het niet. 

Moeten het hier waarschijnlijk ook van de weekenden hebben. Want ook in dit land is bijna geen toerist te vinden.  We maken nog een tochtje op de motor maar de regen dwingt ons weer om te keren en we brengen dan nog maar een bezoek aan de Lava-tong.  Van een tong is nu niet echt sprake maar je kunt de weg waarlangs de lava kwam na de uitbarsting van 2001 zien. Dan wordt het tijd om ons in Douala te melden bij de New Age Yard waar we de truck mogen stallen voor de komende maanden.

Voor we Douala inrijden zien we een truckwasplaats en laten daar de truck wassen......geen overbodige luxe.

Er wordt aan een nieuwe weg gewerkt door Douala en met alle werkzaamheden en omleidingen levert dat aardig wat oponthoud op. Sommigen denken dat 2 banen niet genoeg is en maken er 3 banen van wat weer voor de nodige opstoppingen zorgt. Maar over het algemeen is het verkeer netjes. Weinig getoeter en men gunt elkaar de ruimte. Ze rijden hier ook nog niet met de snelheden van europa. Het is bijna 14.00 uur als we bij de Yard aankomen en Fred, de beheerder van het terrein ons welkom heet en laat zien waar we de komende week kunnen staan.

Later komen  de bazen Jeff en Gael ons nog welkom heten en we moeten het laten weten of we iets nodig hebben. Helemaal top.  De volgende dagen doen we niets anders dan schoonmaken en repareren waar nodig, de truck onderdelen smeren waar nodig enz. enz. Lijstjes maken van wat mee moet. Naar de Super U  en Spar  supermarkt om te kijken wat we daar kunnen kopen en niet hoeven mee te nemen uit Nederland.  Arend gaat met de chauffeur van Jeff naar het gas vulstation zodat we weer 2 volle flessen hebben.

We scoren ook nog een autoverzekering bij GMC Assurances, Reu Joss, Douale. (36.000 CFA) En iedere dag een was en hopen dat het die dag vooral droog blijft....... Het is al regenseizoen! Maandag gaan we naar de Presbyterian Clinic waar ze nog een keer het bloed van Arend onderzoeken op thyfus. De test is negatief dus alle beestjes zijn weer bestreden. We kregen een voorrangsbehandeling.....nummer 66 kregen we bij de ingang maar de bewaker seinde de verpleegster in en we werden al snel opgeroepen.. Intake bij de verpleegster en die brengt je bij de dokter waar we ook weer voor de wachtenden gingen, vervolgens naar de kassier om voor de test te betalen en na enkele ogenblikken kon Arend daar ook terecht. Hier was er wel enig commentaar.... heeft die blanke man meer rechten... Ook wel terecht natuurlijk, maar anders hadden we hier een dag gezeten denk ik. Het ziekenhuis ziet er netjes uit, er staat overal aangegeven waar wat is. Zo keurig hebben we het nog niet gezien. De volgende dag de koelkast nog schoon en de laatste keer vegen en dweilen. Arend haalt de stroom en gas voorziening los en de luiken voor de ramen. Alle tassen gepakt en naar buiten  dan de tussendeur  en cabine afsluiten. Daarna worden door de chauffeur opgehaald en naar de flat van Jeff gebracht. 

Deze periode van reizen afgesloten, samen met Jeff en Carola, met een bezoek aan een restaurant waar we de Kameroense keuken geprobeerd hebben en het was lekker. Er is nu een paar maanden stilte.........