Van druk Nigeria naar groen Kameroen.

 25 mei, bij klooster Cistercien Notre Kame de Koutaba, Kameroen.

Op 9 mei vertrekken we uit Lagos richting Benin waar we om half 4 in de middag aankomen bij Edo Gate Hotel.  We hebben maar 3 politiestops dat is dus prima No Wahalla. Hier en daar wat oponthoud door wegwerkzaamheden. De weg naar Epe is nu helemaal vol gebouwd. Vanaf Ore tot Benin hebben we een goede weg. 

Aan de kant van de weg liggen wat autowrakken van diegene die het niet gered hebben..... en opruimen is er niet bij. Het laatste stukje naar Benin wordt het wat heuvelig. De volgende dag verder eerste stuk van de weg naar Onitsha / Niger brug is goed daarna veel gaten in de weg en wegwerkzaamheden. We hebben 7 politie controles en het kost ons 1 keer een fles water. Er is geen file voor de Niger brug dus dat schiet lekker op. 

In deze omgeving wordt mais, jamwortels en palmolienoten verbouwd. Langs de kant van de weg is garri te koop. Er is veel groen, de steden zijn groot met brede wegen er door heen. We zien maar weinig marktjes meer.  Het is een uur of drie in middag als we arriveren bij de Coca-cola fabriek van Enugu. De plantmanager Daniël Ashiriba heeft een mannetje geregeld die ons naar zijn huis brengt waar we kunnen overnachten en die ons ook naar de shoprite rijdt om nog wat boodschappen te doen en s’avonds moeten we met hem gaan eten. Helemaal tof. 

 De volgende dag rijden we weer op tijd weg, ook hier zijn wegwerkzaamheden en bij de steden weer allerlei controles. Politie, militairen en verkeer/veiligheid controles. Het stukje op de A4  richting Obudu is zo mogelijk nog erger, we worden 30 keer gestopt op deze 75 km. Politie, immigratie, douane en verkeersveiligheid staan gewoon 10 meter van elkaar en je mag overal stoppen en allemaal binnenkijken en men begint hier ook steeds vaker te vragen of we ook iets voor hun hebben. Nee dus. Het kost moeite om bij zoveel gedoe vriendelijk en vrolijk te blijven.....

 Maar uiteindelijk komen we aan bij de Obudu cattle-ranch en Mountain Resort op een hoogte van 1585 meter en de temperatuur is hier ook aangenaam.  Het hotel is nu een staatshotel en de cattle ranch is gesloten. 

Er is een trouwfeest in het hotel dus we kunnen niet op de parking staan. Edwin die toertjes verzorgt voor het hotel brengt ons naar z’n dorp achter het hotel waar we op een stukje grasland mogen staan als we een kleinigheid hebben voor de chief...We hebben mooi uitzicht over de bergen. In de avond hebben we een fikse onweersbui met veel regen. Het plan is om hier 5 dagen te blijven en wat te wandelen in de omgeving. Edwin komt de volgende morgen vertellen hoeveel geld de chief wil hebben voor het overnachten en dat is fors meer dan wij normaal betalen.... Nog maar een keer terug naar de Chief voor een acceptabeler prijs. We gaan dan alvast naar het park waar ze een canopy hebben en maken daar een rondwandeling. 

Daarna verder met Edwin door de dorpen gewandeld en de groente tuinen bekeken. Na 4 uren waren wij wel uitgewandeld en lekker verbrand!  Aan het eind van de middag weer  onweer, regen en een harde wind. Zaterdag willen we een markt bezoeken maar voor we daar zijn zien we al weer touwtjes over de weg hangen en het nodige geld van eigenaar verwisselen. Hebben we geen zin in en toeren nog maar wat op de motor.  Weer terug op onze stek wordt Arend wat rillerig en heeft hij wat koorts en denkt aan malaria.... Het vogelkijken wat voor morgen op het programma stond afgezegd en s’morgens maar naar Obudu Clinic gereden voor een malariatest. Helaas positief. Hij krijgt een kuur van 8 tabletten mee. Dr Vin Ushie heeft samen met een collega het ziekenhuis opgezet en hij blijft maar praten en wil van alles weten. We willen niet al z’n tijd in beslag nemen maar daar heeft hij geen boodschap aan. De patiënten worden naar de andere artsen verwezen en wij gaan het ziekenhuis bekijken. Daarna moet hij de truck nog bekijken en moeten we kennis maken met z’n vrouw en moeten we blijven lunchen. Als z’n vrouw de truck ook heeft bekeken gaan we toch nog maar richting Ikom.

We krijgen het adres van Betthh Royal Hotel waar we goed kunnen staan en dan maar op weg. Er zitten wat gaten in de weg op deze route maar we hebben maar 2 politiechecks....  Amos Effiom Ikpi heet ons welkom en geeft ons een mooie parkeerplaats. Het hotel zit in de renovatie en we zien verder geen gasten.

Hier houden we maar een paar dagen rust zodat Arend weer kan  opknappen en dit gaat voorspoedig. Amos brengt ons naar een benzine station wat niet met de meters knoeit en naar een mannetje die wat geld kan wisselen voor Kameroen en als laatste nog naar een watertap punt. We zetten hem af bij een vriend en vervolgen onze weg naar de grens. De papierhandel duurt al met al wel 3 uur, alles moet dubbel ingevuld worden maar iedereen is heel vriendelijk en correct.

Als we Kameroen binnenrijden weten we niet wat we zien, een prachtige weg, een  schone en groene omgeving. Het is een verademing na al die viezigheid onderweg. We overnachten in Bali bij de Presbyterian Handicraft Centre. Het is een mooie plek in de tuin.

Bekijken het werk van de meubelmakers, stoelen, tafels, kasten en mooie bewerkte krukken. In het winkeltje is nog een leuke mand te koop en kerststalletjes....

Een rondje door het dorp gelopen en weer lekker brood gekocht. 

Dan maar weer verder, we gaan via Bamenda, waar we nog wat geld pinnen en bij de supermarkt nog wat voorraad kopen, naar de Botanische tuin bij Bafut. In het dorp het paleis en museum van de Fon (koning) bekeken.

De rondleiding werd door één van de 19 vrouwen gedaan. Het is zeker geen rijke koning maar het museum ziet er leuk uit.

De botanische tuin stelt niets voor maar is eerder een picknick area voor de locals.

We zien wel weer wat vogels onder anderen een Mousebird.  En twee duitse vogels Lucas en Anja. Zij doen ook een rondje “ringroad” en we zullen hun morgen wel weer treffen bij het Nyos meer. In Wum stoppen we voor wat groente en de weg tot hier is redelijk maar wel met gaten. En de omgeving is zo groen, er wordt bijna overal mais verbouwd en wat palmolie. Na Wum is het bar slecht gesteld met de weg en er zitten wat gammele bruggetjes in.  Er lopen hier ook wat herders met hun koeien rond en die willen graag via de weg........ We gaan heuvel op en heuvel af en de weg zit vol met  diepe geulen  waar de regen het zand heeft weggespoeld. Er liggen ook stevige stenen die je niet zomaar kunt omzeilen.  Maar de uitzichten zijn fantastisch.

Na de laatste heuvel lijkt de weg weer wat beter en is ook breder en bij de afslag naar het Nyos meer zien we zowaar asfalt en die loopt helemaal tot aan het meer. We blijven 2 nachten bij het meer, het is er heerlijk koel en er zijn weer aardig wat vogelsoorten. Het Nyos meer is gevormd na een vulkaan uitbarsting en is 220 meter diep. In 1986 is er een gas lekkage geweest die 1800 mensen het leven heeft gekost en aan alle dieren die op dat moment in het dal waren. Er zitten nu drie pijpen in de bodem van het meer zodat het gas gereguleerd kan ontsnappen.

We vragen hier en daar hoe de weg verder is richting Missaje en Nkambe en er wordt gezegd dat we het slechtste stuk hebben gehad en er verder geen moeilijkheden zullen zijn onderweg..... En ze hebben gelijk, het is wel een zandpad maar is goed te rijden.

Bij de toppen  van de heuvels zitten nog wel eens wat stenen en geulen maar dit is een peuleschil voor ons truckje. We rijden een stukje door Kimbi River Reserve waar de weg prachtig breed is en waar nog echte graslanden zijn. Mooie route door de bergen op 2100 meter hoogte. Er mag hier niet gewoond worden en ook het vee mag er niet doorheen gaan. Een prachtig gebied.

Verder zijn er weinig graslanden meer, de toppen van de heuvels zijn nog wat groen van het gras maar daar waar iets verbouwd kan worden staat mais op het land. Later zien we ook aardappelen en boontjes. In Nkampe kunnen we water kopen bij het watertappunt van het dorp. Veel mensen hebben een eigen aansluiting maar voor diegene die dat niet kunnen betalen is er nog het tappunt. Het water moet wel betaald worden. 50 CFA voor een kan van 20 liter. Het is nog een klein stukje naar de Kakar – theeplantage. De temperatuur is hier ook goed voor bloemen als Datura, Lantana, Hibiscus en Dahlis’s die hier langs de kant van de weg en hier en daar in tuintjes bloeien Bij de plantage zoeken we een plekje met uitzicht op de theestruiken.

We vragen aan de bewoners van het huis in de buurt of het mag en alles is ok totdat het weer eens donker is en de nachtwacht vindt dat het toch niet kan...... Beetje dichter bij de doorgaande weg is beter...ook goed. We hebben nu bijna dagelijks regen, soms een bui en soms een paar uur achter elkaar.  Als we de volgende dag verder gaan zien we dat er druk thee geplukt wordt en dat het een grote plantage is. De weg is redelijk tot Kumbo waarna we zelfs asfalt hebben tot Jakiri. Hier gaan we van de hoofdweg af naar Foumban en de weg is slecht.

De huisjes zien er weer armoediger uit. Ook hier wordt mais, aardappelen en boontjes verbouwd. Maar de omgeving is weer prachtig , heuvels en groen en schoon.... een enkele keer zie je in een dorp iets van afval liggen.

In Foumban mogen we parkeren bij het Paleis en museum van de Sultan. (5000 CFA) voor de nachtwaker. We bekijken het museum en als we buiten komen zien we dat de Sultan naar buiten komt en door menigeen wordt opgewacht om hem te begroeten en iets aan te bieden.

 Nog even naar de markt om wat groente en dan vertrekken we naar het klooster wat een 20 km buiten de stad ligt, omdat de Sultan en zijn director van de stad er toch wel enige moeite mee had dat we hier parkeerden....  Het is een rustige plek in de natuur en we zien verder niet zo veel van de monniken. Er is een winkeltje en er is een gastenverblijf. 

We maken een tochtje op de motor naar het Meer Mfou bij Foumbot dat ook door een vulkaan is ontstaan.

Morgen maar weer verder.  

Groetjes