Marrakech.

Het is donderdag 15 december en we zijn gisteren gearriveerd in Marrakech.  Vanaf Risani zijn we via de N12 naar Zagora gereden.  Een heel rustige weg  tussen de bergen door. De bergen zijn veelal kaal maar prachtig gevormd en stukken van de valleien bestaan ook alleen maar uit stenen al is hier wel wat afwisseling met struikjes en bomen tussen zand. Daar waar het wat heeft geregend komen wat groene sprieten te voorschijn. Het laatste stukje gaan we weer off road dachten we maar ook hier was de weg al van asfalt voorzien en in de dorpjes veel nieuwbouw woningen.  We zijn 3 dagen in Zagora gebleven. We vinden dit een fijne plek, dorp.  De bankzaken weer geregeld en er moest ook weer gewassen en schoongemaakt worden. De truck moest gesmeerd worden en nog wat van die huishoudelijke toestanden.... Boodschappen gedaan op de markt buiten het dorp waar het een drukte van belang was en lekkere verse groenten te koop waren.

Wat door het dorp gewandeld. We hebben nog een ritje op de motor gemaakt langs de palmeriën. En reden langs  grote nieuwe scholen waar de kinderen uit de omgeving op de fiets naar toe gaan.  Er was zelfs tijd om even lekker in de zon te zitten en een boek te lezen.   

Vanaf Zagora willen we door de bergen heen naar Mhamid maar dit lukt niet het pad wordt te smal en we keren maar om. Dan via de weg naar Foum Zguid en via een piste terug naar Mhamid. Dit gaat prima. Het is een gehobbel van jewelste door de grote leegte. Je kunt kilometers ver kijken en het enige wat je ziet zijn stenen en zand, dan weer grote stenen, dan weer wat kleinere stenen afgewisseld met hier en daar wat zand en rondom in de verte de bergen. We gaan tot het meer Iriki waar ook geen water in staat. Het heeft hier wel geregend want er groeien wat groene planten die bloeien.  Als de zon onder is en de meeste bewoners thuis zijn, de brommertjes niet meer te horen zijn wordt het STIL in de woestijn en hebben we ontelbare sterren boven ons.  Prachtig. De nachtelijke stilte wordt allen onderbroken door de roep van een uil.  De volgende dag het 2^de  trajekt naar Mhamid.  Weer heel veel stenen, groot en klein met hier en daar wat groen.

We lunchen in de duinen die daar ook weer tevoorschijn zijn gekomen. Nog wat stenenwoestijn en dan komen we aan in de duinen bij Mhamid. We overnachten in Oulad Driss.  Wandelen even door het dorp en bekijken een oude Kasbah waar ook een museum inzit. De meeste kamers  beneden zijn door de schapen, geiten en ezels in beslag genomen.  In de hogere laag worden ze nog bewoond of als opslag gebruikt.  Ook op deze camping lopen weer verschillende katten rond zoals in het hele land. Ze zien er wel goed uit, krijgen wel eten in ieder geval ook al zitten erbij die zo mauwen alsof ze in jaren niets hebben gehad. 

Arend heeft via camperforum contact met Kees die in Nkob woont. De reis daarnaar toe gaat eerst weer door een stuk kale woestijn die overgaat in groene oases vol palmbomen die langs de rivier de Draa liggen.  In Zagora stoppen we nog even voor wat verse groenten en brood en dan nog een 100 km naar Nekob.  Ook hier is men bezig om de weg te verbreden en te voorzien van een nieuwe laag asfalt.  In Nkob hebben we met Kees een koffie-date en even later komt ook z’n vrouw Bea nog even langs. Het was een gezellig treffen en we spreken af dat we morgen een wandeling met hun maken door Nkob.  Tijdens die wandeling verteld Kees het een en ander over Marokkaanse dorpsleven, de irrigatiewerken van de palmariën en het leven in Marokko. Heel interessant en niet eenvoudig omdat het hier niet vanzelfsprekend is dat je stroom en water hebt, je de taal wilt leren/verstaan ook al kom je een heel eind met gebaren, lichaamstaal en stemgebruik. Ook is er nog veel armoe, bv vrouwen die hun man verliezen krijgen geen steun van de overheid en zijn afhankelijk van hun familie en hulp vanuit het dorp. Na de koffie gaat ieder z’n eigen weg weer en wij gaan proberen om via een piste naar Boumaine-ed-dades te rijden en dan verder naar Ouarzazate.  Helaas na 25 km wordt de weg weer te smal en te veel stenen aan de zijkant van de weg.

We hebben al een zeer grote steen geraakt die net voor het achterwiel kiept en hebben hem met moeite weer voor het wiel vandaan gekregen.  We gaan weer terug en boven op de bergen met uitzicht op Nkob blijven we overnachten. De auto’s en brommertjes blijven ook in het donker nog een poos rijden naar al die gehuchtjes in de bergen na hun bezoek aan de markt. Kinderen in die gehuchtjes  bedelen om pennen en chocola......  

De volgende dag gaan we via Nkob naar Ouarzazate, een prachtige route over de pas/Tizi n’Tinififft die 1660 meter hoog is. Prachtige bergen van rots en in de verte besneeuwde toppen. We eindigen op camping Municipal, een mooie plek. Er staat zowaar 4 Franse campers....   De motor wordt uit de camper getakeld en we rijden een rondje door de stad. Er moeten een paar goede supermarkten zijn en zo krijg je wat sneller een idee van de stad. Het is een mooi ruim opgezette en schone stad.  In alle steden is tot nu toe de politie altijd goed aanwezig, vooral bij rotondes, kruisingen en stoplichten. Allemaal even vriendelijk maar overtreders en gevaarlijke rijders worden aan de kant gezet. Of ze ook allemaal bekeurd worden weten we niet er wordt altijd veel gepraat.... Verder bekijken we hier de oude Glaoui-Kashba van Taourit, het heeft nog een mooie binnenplaats en enkele mooi betegelde kamers maar verder zit er niets in behalve heel veel kamertjes.  Hier tegenover is het Museum de Cinema waar films zijn opgenomen die zeer succesvol waren.

 Daarnaast is het centre Artisinal waar allerlei souvenirs kunnen worden gekocht. Er zitten echt mooie dingen tussen..... Daar boven zit een leuk restaurant waar we pizza als lunch eten en waar je een mooi uitzicht hebt over de stad en bergen rondom. Om een uur of vijf gaan we nog even naar de avondmarkt.  Het lijkt wel een markt alleen voor vrouwen en kinderen want we zien niet zoveel mannen die normaal gesproken toch de boventoon voeren in dit land. Je ziet altijd wel vrouwen maar toch in mindere mate dan mannen. De mannen zitten ook altijd in het thee/koffiehuizen te praten of voetbal te kijken.  Voordat we de volgende dag naar het meer El Mansour-ed-Dahbi gaan doet Arend even een truck-check en ontdekt een scheurtje in de zijkant van de li-achterband.  Toch nog ergens een steen geraakt? Repareren in Marrakech.  Bij het meer is het rustig en er zijn niet veel vogels te zien, enkele aalscholvers, reigers en ibissen. Ook is hier de witkruin-tapuit en een klein groen/geel vogeltje wat we nog niet kunnen plaatsen. Hier zijn ook grondeekhoorntjes, grappige beestjes.  Verder de dag al lezend doorgebracht en ondertussen bezoek van kinderen en geiten gehad.

Dan op naar Marrakech, een prachtige maar heel bochtige route die eerst door kale bergen gaat en later rijden we door bossen met steeds op de achtergrond de besneeuwde toppen van het hoge atlas gebergte. We zien onderweg dat men hier nog steeds met de ezels gaat ploegen en dat de ploeg van hout is. Hoe dichter we bij Marrakech komen hoe drukker het wordt en waarschijnlijk is het ook marktdag want we zien een stuk of 6 vrachtwagens gevuld met koeien in 2 lagen..... ook schapen en geiten worden zo vervoerd.

Het geblaat is soms niet van de lucht.  Ik denk dat ze hier nog geen partij voor de dieren hebben....  

  De route in Marrakech staat weer prachtig op de computer alleen is die vergeten dat er poorten zijn in die stad en dat we daar dus niet door kunnen....... Een brommermannetje wil ons wel de wegwijzen en dat is goed. Anders kom je hier niet makkelijk weer uit. Het is overal eenrichtingsverkeer en we zijn natuurlijk een beetje breed.... Hij brengt ons keurig naar de Carrefour en later naar de camper parkeerplaats achter de Moskee Koutoubia. 

Gister heeft Arend ontdekt tijdens z’n inspectierondje dat er een scheurtje in de achterband zit en dat moet weer even gerepareerd worden. De parkeerwachter weet wel iemand (natuurlijk...) en samen brengen ze de band al rollend dwars door de stad naar de garage. Hij wordt van binnen perfect geplakt maar aan de buitenkant kunnen ze niets doen. 

Dan moet er weer lucht in  de band.......Bij de 4^de poging lukt het om de velg in het rubber te laten zakken zodat hij dichttrekt en de lucht in de band blijft.  Er moet dan nog wat vulcaniser gekocht worden voor de buitenkant en eventueel een plakker zodat er geen vocht in komt. Dan nog even naar het plein Jemaa-el-Fna waar het nog altijd een gezellige drukte is.   Op  vrijdag treffen we het niet, het regent en af en toe ook stevig. We verkennen de straatjes in de Medina waar van alles en nog wat te koop is.  En lunchen in een cafe’tje aan het plein.

Er zijn gochelaars, slangenbezweerders, verhalen vertellers en ook muzikanten met verschillende instrumenten. Je kunt er wat drinken en s’avonds worden de eetstalletjes opgezet en wordt het één groot restaurant.

Morgen maar weer gauw weer naar het zuiden.  

 Groetjes en tot de volgende keer.