Overzee naar Afrika

Spanje en Marokko

Het is vandaag 1 december 2016, we zijn een maand op stap en het is weer tijd voor een verhaal....       Aan de Spaanse kust hebben we de stad Cádiz nog bekeken. We hebben een plek aan de rand van de oude stad gevonden voor de camper en kunnen lopend de oude stad bekijken.

Het is een mooie stad met een prachtige oude kathedraal, de Santa Cruz kathedraal die gebouwd werd tussen 1722 en 1838. De bouw heeft dan ook verschillende stijlen en er hangen oude schilderijen en relikwieën uit heel het land. Één van de torens kun je beklimmen. De stad heeft gezellige straatjes, pleinen en mooie bouwwerken. Alleen komt de regen met bakken naar beneden. We hebben tot nu toe niet zo veel geluk met onze city tripjes. 

De volgende dag verder naar Gibraltar. In Algeciras hebben we bootkaartjes gekocht voor de overtocht naar Marokko. Bij Gibraltar kunnen we ook aan de rand van de stad in de haven vol zeilboten staan. Mooi plekje.  Dan op naar de stad, paspoort  mee want anders kom je niet op dit stukje Brits grondgebied. We lopen naar het centrum door de Mainstreet, gezellige winkelstraat waar de Bobby’s lopen met hun zwarte bolhoedjes, de rode telefooncel nog bestaat en alles op en top Engels is.  Compleet andere wereld....... 

Het wordt weer regenachtig en we gaan terug naar ons huisje.  De volgende dag is het weer wat beter en na de was en onderhoud  gaan we op de motor een rondje Gibraltar doen. Het 100 ton kanon, Europapoint, Hardings battery  en een ritje met de kabelbaan naar het uitzichtpunt op de top waar ook apen rondlopen.  

     En dan is donderdag 24 november en gaan we met de boot over naar Marokko. We zijn mooi op tijd in de haven maar er moet brandstof in de boot gebracht worden wat een uur vertraging oplevert. Gelukkig stormt het niet meer. Het is 13.00 uur als we in Tanger-Med aankomen. Hier nog wat stempels ophalen bij deze en gene en als de douane in de auto heeft gekeken en alles heeft goedgekeurd rijden we richting Tetouan waar we nog wat boodschappen doen. 

Het is hier heel wat drukker op de weg dan in heel Portugal en Spanje en ook zie je hier overal mensen buiten lopen. Het is hier heel wat levendiger. We rijden nog tot Cheftouan waar we via een moeilijke klim toch bij de camping komen. Ondertussen regent het weer. Na een nacht met veel hondengeblaf verder naar de stad Meknes. Men is hier overal bezig geweest met of is nog bezig met de aanleg/verbetering van de wegen. De rotondes zien er netjes uit. Zo toeren we door het Rifgebergte. De wegen zijn hier nog hobbelig en er rijden ook nog ezelskarren, zien we armoedige dorpjes waar de mensen hun water nog uit een put moeten halen of bij de enige kraan in het dorp en de jongens met ezels en karren het water halen/rondbrengen. Vaak is er wel elekticiteit aanwezig. Er staan hier veel kurkeiken waarvan de schors al verwijderd is. Na de bossen en bergen komen we in een groot landbouw gebied. De oogst is allang binnen en de grond wordt weer klaargemaakt voor de volgende teelt.

In de middag arriveren we in Meknes waar we nog een rondje lopen op het plein bij de medina waar van alles te koop wordt aangeboden en de slangenbezweerders en verhalenvertellers hun best doen om publiek te trekken.  Ook de volgende dag vermaken we ons hier prima. Maken we een wandeling door de medina, bekijken we de oude Medressa Bou Inania van 1340, het musee Dar Jamaï van 1882 dit was een huis van de adel, en Bab el Mansour  de grootste poort van heel Marokko die toegang gaf tot de oude koninklijke stad.

En overal verkopers met karretjes waarop ze hun rietsuiker stengels of water of andere waar te koop aanbieden. Deze jongens slapen s’nachts in auto’s, busjes of onder een afdakje van zeil tegen de muur op de parkeerplaats waar wij ook overnachten en waar ze ook hun karretjes stallen.  Geen makkelijk leven. 

Het is weer tijd om verder te gaan, we rijden via Azrou dat tussen de cederbossen ligt en waar ook de apen hun woongebied hebben, naar Midelt. Op de hoogste toppen van de bergen van de Middel atlas is de regen overgegaan in sneeuw en het blijft hier en daar zelfs al liggen. Het is hier erg kaal, steenderig en koud. Op de camping waar we overnachten zijn we alleen. Waar al die campers zijn is ons een raadsel, waarschijnlijk aan de kust waar het weer beter is. De volgende dag willen we de Jaffer kloof rijden maar ook hier is de sneeuw weer spelbreker. We zijn bijna bij de kloof maar de laatste beklimming is te glad voor de truck, er ligt al te veel sneeuw zodat we moeten omkeren. Dit was niet eenvoudig........ maar is gelukt.

Dan maar verder naar het zuiden waar het hopelijk droog en wat warmer is. Het is een mooie route langs de rivier de Ziz van de ene oase naar de andere, die vol palmen staan. In Er-Arachidia doen we nog wat boodschappen en dan opzoek naar een plekje voor de nacht. Rijdend in de richting van Erfoud vinden we camping Tissert in een oase. Leuke kleine camping waar zowaar nog 4 campers staan. En we krijgen een miauwend welkom van de katten die daar rondlopen.

We blijven nog een dag waarin de truck weer gesmeerd moet worden en we maken een wandeling van een kilometer of 10. Tijdens de wandeling zien we in de palmoases weer een paar nieuwe vogelsoorten, de huisgors en de groenling vliegen hier vrolijk rond. Ook is de dadeloogst in volle gang. Overal zie je mannen en vrouwen druk bezig met het sorteren en verpakken van dadels.  Dan wordt het zo langzamerhand toch echt tijd voor de woestijn. Bij Erfoud gaan we van de verharde weg op een gravel(zand/steen) pad richting de Algerijnse grens.  We zien de zwarte tapuit, de wit kruintapuit en de woestijngrasmus.

 In de loop van de middag als we weer richting Merzouga gaan, komen we steeds meer in het zand terecht..... en ja hoor te veel van het goede. Banden leeg laten lopen tot 2,5 bar, de grootste zandbergen achter de wielen weg geschept en dan  achteruit rijden terug naar een steviger ondergrond. We kregen “hulp” van een oude man die daar op een ezeltje rondreed. We moesten vooral niet verder vooruit want daar zakten we ook in het zand weg. Het bleek dat dit stuk van de route dicht was maar ja niet aangegeven vanaf deze kant. De man loopt een heel stuk mee terug en wijst dan waar we wel goed doorheen kunnen rijden. Hij klautert in de truck en we brengen hem weer ter hoogte van z’n ezeltje terug. Een petit kado weigert hij, wat moet hij met een paar klompjes......water is wel welkom.  

We overnachten in een gedeelte van de zandduinen van de Erg Chebbi waar we wel goed in kunnen komen met de truck. Voor de heuvels van het losse zand zijn we gewoon te zwaar, terwijl we rustig over de heuvels gaan waarvan het zand steviger is. Zo verlopen ook de 2 volgende dagen. Wat rijden in het zand, boodschappen in Merzouga en overnachten aan de andere kant van de duinen waar we ook weer een paar keer bijna vast rijden.

Toeren nog wat rond de Erg Chebbi en gaan dan richting het meer bij Merzouga waar ook weer een paar andere soorten vogels moeten zijn. Helaas het meer staat droog....  We zien wel de witband leeuwerik en een hop. We rijden dan richting Risani waar we tussen de bergen een plaatsje vinden voor de nacht.  Het viel ons op hoeveel hotelletjes, tentenkampen e.d er nu voor de toeristen opgezet zijn rond de Erg Chebbi, je bent hier echt niet meer alleen in de duinen. Ook de vervuiling heeft hier al aardig toegeslagen, overal plasic en afval van lunchen/feestjes in de duinen. 

Overal rijden brommertjes langs en door de heuvels en iedereen heeft hier fossielen en mineralen te koop. Of hebben kamelenritjes in de aanbieding. Overal waar je stilstaat komt er wel iemand naar je toe met het een en ander in de aanbieding. De eerste schaaltjes van steen met visfossielen zijn dan ook al binnen. Jij wilt niet de schuldige zijn dat z’n familie niet te eten heeft...........;-)   Groetjes.