Mozambique.

Het is half 6 als we opstaan na een nacht waarvan we elk uur wakker worden van treingefluit..... Wat dat betreft geen fijne plek voor de nacht. Een bak koffie en dan maar snel naar de grens, Ressano Garcia. Het schijnt daar altijd druk te zijn. We staan wel een uur in de file maar eenmaal op het terrein gaat alles vlot. Overal wordt alles netjes gestempeld en geen gedoe. Om 8 uur rijden we al Mozambique binnen met een gestempeld tax refund en een simkaart voor internet. Het is bewolkt en het miezert een beetje. We zien dat het hier gelijk een stuk armoediger is dan in Zuid-Afrika. Ronde hutjes en kleine vierkante stenen huisjes maar met een schoon erf. We rijden via Moamba, waar we geld pinnen, en Xinavare naar Xai-Xai. Nog een klein stukje asfalt en dan wordt de weg rode grond. Deze zit af en toe vol hobbels en bobbels maar voor het grootste gedeelte heel goed te rijden.

De weg gaat door en langs grote landerijen waar kool en vooral suikerriet wordt verbouwd. Kilometers lang en overal staan sproei systemen opgesteld die ook nog werken. Op de hoofdweg naar Xai-Xai staan geregeld politie mensen op de weg om papieren en snelheid te controleren. Je krijgt hier een boete voor en de politie is niet om te kopen zoals in Zuid-Afrika. Kortom er wordt gehandhaafd en de meeste mensen gedragen zich zoals het moet. Bij de plaats Chidenquele gaan we richting het strand om een vrije plek te zoeken. De paadjes worden steeds zanderiger en smaller.

Bij het meertje is een redelijke plek om te staan en hier houden we halt. Er komen nog wel een paar auto’s en wandelaars langs maar allemaal vriendelijk en niemand die zegt dat we hier niet kunnen blijven. Er is nog een visser op het meertje maar verder is het daar ook stil. We hebben een heel rustige nacht en na het ontbijt gaan we naar Inhambane. Het is zondag en lekker rustig op de weg. Maar ook vandaag zijn de politieposten bemand en wordt het verkeer gecontroleerd. We mogen steeds doorrijden. De huizen zijn hier ook meestal klein. Vierkant of rond van steen. De heel arme mensen wonen nog in blik. Verder is het land erg schoon wat ons zeer verrast.

Het erf is aangeveegd, soms omzoomd met een heg of planten, een oprijlaan met aan weerskanten bloemen. Hier en daar ook prachtige villa’s. Het vee ziet er goed uit, geiten en varkens staan vast aan een touwtje alleen de kippen lopen los. Bij de huisjes wordt groente verbouwd.

Langs de kant van de weg worden ook stenen potten te koop aangeboden en er is houtsnijwerk. Het is hier wel weer oppassen met de stroomdraden die over de weg hangen.....nog niets kapot gereden.  Bij Tofu-beach aangekomen kunnen we geen goede plek vinden en gaan door naar Areia Branca Lodge en camping.

Hier hebben we een mooi plekje voor de komende dagen.  We vermaken ons met strandwandelingen, af en toe wat vogeltjes kijken en wat lezen. Het ritje op de motor loopt op niets uit. Deze accu heeft de moed ook opgegeven. We zijn tot Barra Reef  Dive center gekomen waar Arend naar een eventuele duikles vraagt. Hier mag de accu wel opgeladen worden en we halen het weer tot de truck. Hier komen we ook Ruth en Jurgen weer tegen. Zij staan op de camping ernaast. Gezellig bij elkaar wat borrelen. De volgende dag lopen we naar Barra Reef waar ze Arend de eerste beginselen van het duiken bijbrengen. Daarna oefenen in het zwembad van 5 meter diep en als dat allemaal naar wens verloopt gaan ze een heuse duik maken op zee.

Ze gaan 10,5 meter diep en zien een bijzondere vis, de aardappelvis. Ook zwemmen er 3 walvissen rond.  Arend vind het wel leuk maar of dit het nu is weet hij niet zeker. S’ avonds lekker gegeten bij Neptunes met Ruth en Jurgen. Die nacht krijgen veel regen met heftig onweer en harde wind. We gaan weer terug naar XaiXai. In Inhambane een accu voor de motor gevonden en een leuk stofje op de markt.  De souvenirs zijn hier niet bijzonder. Bij XaiXai doen we weer een poging om bij het strand te komen. De eerste weg loopt dood in diep zand en een eigenaar van een leegstaand hotelkomplex die geen gasten wil. In de stad zelf de weg naar XaiXai beach gevolgd en dan komen we terecht bij Montego camp en lodge. We passen niet op de camping maar mogen op het parkeerterrein van een restaurant staan, aan het strand met uitzicht op zee........ Een mooiere plek kunnen we niet vinden.

Het zonnetje is ook weer terug. We maken weer wat strandwandelingen. Er wordt wel gevist maar ze vangen niet veel bijzonders. De branding is hier hevig en het snorkelen lokt ons hier niet echt.

Als Arend een controlerondje langs de truck doet ziet hij dat er in de linkerband allerlei kleine en grotere scheurtjes zitten. Dat wordt een band verwisselen voordat hij helemaal kapot is. En nieuwe banden halen in Pretoria. Er is weer bewolking en regen voorspelt dus maar een rijdag naar de hoofdstad Maputo. Het is rustig op de weg. Het zal hier wel nooit echt druk nog zijn. We zien wel elektriciteit  naar de dorpjes gaan en er is ook water. Hier en daar staat wel een auto maar de welvaart is hier nog niet zover dat de meeste mensen zich een auto kunnen veroorloven. In de stad gaat het er ook erg relaxt.  Vlakbij de Marina waar we kunnen parkeren rijden per ongeluk de verkeerde baan op en eindigen gelijk bij politiebureau. Na een mooi toneelspel van beide kanten mogen we weer verder en dan in de juiste richting. Eerst een bekeuring moeten betalen het bureau is om de hoek maar als we zeggen ok we gaan meer kan het probleem ook onderling geschikt worden. Doen we niet, er kan ook geen blikje frisdrank van af....  dan moeten we maar weggaan. Hahahah. De stad heeft wel een paar mooie oude gebouwen maar is verder niet echt iets bijzonders.

Ook hier vergane glorie. We bekijken het visserij museum waar we naast staan en het fort waar een mooie foto tentoonstelling is. Maar dat is het. De volgende morgen worden we om 6 uur gewekt, we moeten weggaan of opnieuw parkeergeld betalen.

We gaan.  Buiten de stad eerst maar even ontbijten en wat koffie drinken. Mozambique kent heel veel vergane glorie maar volgt langzaam maar zeker de weg omhoog. De mensen zijn niet rijk maar zien er goed uit, we zien zo geen schrijnende armoe. Bij de stad zelfs geen sloppenwijken. We gaan op weg naar Swaziland waar we zondag 21 oktober arriveren bij de  grensovergang Namaacha en na een kwartier van het ene naar het andere land zijn gestempeld.

In Swaziland is het ook niet erg druk met verkeer. Er ligt wel meer afval langs de kant van de weg en in de dorpen. We gaan eerst een paar dagen naar het Hlane wildcamp. Een mooie camping waar bijna niemand is en de impala’s voor de deur langs lopen. We zien hier een giraf, olifant, kudu, impala’s en een neushoorn. Bij de poel staat een gele bek ooievaar en verschillende  reigers en in de poel liggen 3 nijlpaarden. Verder op het terrein zien we grijze lourie ook wel de grey go away bird genoemd, paradijs vliegenvanger, specht, bulbuls en wevers.

De volgende dag doen we een klein rondje door het park. Het is niet zo groot en we passen niet op alle paadjes. Er is meer wild op en rond het terrein dan we onderweg wat tegenkomen. Dat blijft bij een neushoorn met een jong.

Maar bij de poel is het weer een drukte van belang. Er komen 2 olifanten drinken en er lopen 3 neushoorn rond te scharrelen en de nijlpaarden dobberen in het water. Ook impala’s, kudu en Nyala’s komen langs. Op de rand staan twee Marabou ooievaars. De volgende dag gaan we naar het Mlilwane Nationale Park. Onderweg door Minzani waar we naar de markt gaan. Dan nog een bezoek aan SwaziCandles, hier staan diverse standjes met lokaal gemaakte produkten. Kaarsen natuurlijk, T-shirts, houtsnijwerk en batik. Leuk om even langs te gaan. In dit park kun je vrij rondlopen. Oppassen voor krokodillen en nijlpaarden bij de meertjes.

Er lopen Nyala’s, impala’s, zebra’s, wilde beesten en kudu’s.  Ook veel vogelsoorten. We maken een wandeling naar het bee-eeters dorp. In de avond hebben we een dansvoorstelling van de Swazi’s. Er brandt een mooi kampvuur en ook het wrattenzwijn lijkt dit te waarderen, hij ligt er pal naast. We brengen nog een bezoek aan Reilys Rock Lodge waar we in 2013 logeerden. Prachtig plekje waar we koffie drinken voordat we terug wandelen naar de camping. Vandaag komen we ook nog apen, Tsessebe, blesbok , waterbok, krokodillen en schildpadden tegen.

Maken een rit door het achterland langs Sibebe Rock naar de Maguga Dam waar we een mooi plekje vinden met het uitzicht op het water.  Hier besluiten we om toch maar niet naar Pretoria te gaan voor de nieuwe banden.

Wat er nu omzit is nog goed en we hebben nog 1 reserveband.  Van de Dam gaan we dan weer richting het zuiden. Via Mbabane, Ezulwini, Lobamba, Malkers en de MR4 gaan we eerst het land uit. Het is een mooie route door het land. 

 In Piet Retief kunnen we de gasflessen laten vullen bij Totally Gas in de Wetstraat. Dan gaan we nog voor 1 nacht naar Swaziland om te tanken en overnachten bij een familie in de bergen.  Het is een relaxt landje met vriendelijke mensen. Weer bij de grens van Zuid-Afrika vragen we of ze ons in willen stempelen in ons andere paspoort, maar de beambte durft dit niet aan. Alles staat tegenwoordig in de computer en dan is het niet meer mogelijk om een ander paspoort te gebruiken.  Jammer, dat wordt geen extra 3 maanden visum.  Dan maar verder naar Ithala Game Reserve.

Hier komen we op 27 oktober om twee uur aan.